Met de camper van Toronto naar Vancouver

Dag 22

Vanmorgen maar eens voor de eerste keer 3 kwartier uitgeslapen. Want het begint intussen al behoorlijk op werken te lijken dat vroege opstaan. Dus om 7:30 uur uit de veren.

We kunnen rustig aan doen vandaag, de geplande route is ongeveer 220 km maar we hebben besloten wat verder door te rijden om de laatste rit morgen wat korter te maken want de dames willen nog naar een outlet in Vancouver.

Het weer is vandaag een stuk beter, zelfs de zon komt er af en toe door maar ook wel wat verdwaalde spatjes.

Dus vandaag ruim 300 km te gaan. Onze RV brult de 6 baans berghellings wegen, meer dan 30 km lang op de Cruise control met 100 km/u naar boven, het kost hem totaal geen moeite de ruim 7000 kg de berg op te sleuren. Ook niet zo moeilijk met een 10 cilinder 6,8 liter benzine motor die 305Pk levert bij slechts 4250 toeren, dit voor de techneuten onder ons. Hij zou het ook makkelijk met 120 km/u kunnen, maar dan zouden we failliet gaan door het benzine verbruik, dus dat doen we maar niet.

Waarom deze wegen 6 baans zijn is ons overigens ook een compleet raadsel, we rijden hier bijna alleen nl.

Maar goed, terug naar de dag, onderweg nog even wezen tanken bij een Husky tankstation want we hebben nog wat kortingspasjes ter waarde van $20,00 die we kregen van onze camperverhuurder bij het ophalen van de camper. We moesten deze echter eerst via internet activeren, dit lukt slechts bij een exemplaar. Dus nu aan het einde van onze reis toch maar eens wat meer moeite doen, dus ik bellen met het nummer op de kaart. Krijg ik een dame aan de lijn, vermoedelijk werkend in een callcenter in Pakistan of India. Gloeiende gloeiende, zelfs het kaartnummer wat ik moest opnoemen heb ik 4 keer moeten herhalen, ze kon het verschil tussen one en three nog niet verstaan. en nee dat ligt niet aan mijn engels. Na een kwartier martelen door de telefoon, heb ik hem op handsfree gezet en ging de medewerker van het tankstation zich er gelukkig ook mee bemoeien, het werd een hilarische conversatie met afwisselend de medewerker en mijzelf, want iedere keer als hij iets zei moest ik dat bevestigen aan de dame vanwege de privacy. Toen kwam ze er achter dat mijn postcode niet bestond in Canada, 4 x uitgelegd dat dit een Nederlands was. Uiteindelijk heeft de pompbediende zijn eigen adres en telefoonnummer maar opgegeven om het probleem op te lossen.

Als dank hebben we hem de helft van onze korting maar als fooi gegeven.

We staan nu op een trailer trash camping op loopafstand van de Othello Tunnels vlak bij Hope. Hier is is de eerste Rambo film First Blood opgenomen in 1981.

Voor degene die het niet gelooft ff googelen.

Dus na aankomst de 1,5 km daar naar toe gewandeld dit werd beloond met een prachtig natuurgebied waarbij je door oude niet meer gebruikte aardedonkere spoorwegtunnels loopt en daartussen over bruggen over een snelstromende rivier met prachtige uitzichten.

Hierna hebben de dames weer eens Nederlands gekookt, gekookte aardappels met diverse groentes en .......een balletje gehakt. Ijs en koffie toe. Ook lekker na al die rijst en pasta gerechten ohja en gebakken aardappeltjes.

En nu aan het bier.

Morgen de laatste rit naar Vancouver, minder dan 200 km.

Maar we hebben daar ook nog een 3 tal dagen te goed.



Tot later.

Reacties

Reacties

Henny

Inderdaad een mooi stukje bij de othello tunnels

Cor R

Jongens, jongens. Wat moeten jullie moe zijn van die lange dagen, rusten jullie nog een beetje voor je weer terug moet?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!