Met de camper van Toronto naar Vancouver

Dag 1

Na een maanden lange voorbereiding van voornamelijk het plannen van de routes,een paar essentiële campings reserveren en de familie in Canada informeren over onze plannen, zijn we vandaag dan eindelijk vertrokken.

Zoals al eerder vermeld heeft onze zoon Richard ons vanmorgen naar Schiphol gebracht, we waren daar al om 11:30 uur, ruim op tijd dus voor de vlucht van 15:00 uur met de Canadese Vlieg Mij AirTransat. (Daarover later meer) Berrie en Anneke hadden het volste vertrouwen in onze nationale spoorweg vervoerder. Het zijn altijd al waaghalzen geweest die twee . Maar ook zij waren gelukkig mooi op tijd aanwezig.

We konden direct onze koffers afgeven en de boardingpassen ophalen, want ingecheckt hebben we gisteren al thuis gedaan, daarna alle verplichte security en douane verplichtingen ondergaan. Daarna wat wezen drinken, nog wat winkelen en doelloos rondlopen om volgens plan om 14:00 uur te gaan boarden. Maar dat zat niet echt mee aangezien ons vliegtuig pas om 13:15 uur aanmeerde/reed/legde/vloog, hoe heet dit eigenlijk bij een vliegtuig? Kortom we vertrokken ipv om 15:00 uur pas rond 16:00 uur.


Toen wij een aantal jaren geleden ter ere van ons 35 jarig huwelijk naar Tenerife zijn geweest met RyanAir hadden wij ons voorgenomen nooit meer met een budget maatschappij te vliegen. Op zich al heel bijzonder aangezien ik bij sommige te boek sta als een duitendief, alhoewel er ook wel zijn die mij een Big spendeer vinden, wie het echt weet mag het zeggen.


Maar goed terug naar AirTransat, vermoedelijk is deze op de een af andere manier gelieerd aan Ryan Air of Easy Jet. Want het is een onverwachte negatieve ervaring, het is voor mij de 22e keer dat ik naar Noord Amerika vlieg heb ik zojuist uitgerekend, en heb intussen best wel een paar incidentele negatieve ervaringen gehad ook met de gerenommeerde maatschappijen, maar dit heb ik toch nog nooit beleefd.

In dit vliegtuig staan in de breedte 9 stoelen bij KLM slechts 8 !

Dus dat zit behoorlijk krap, de economy class bestaat normaal gesproken uit compartimenten met daartussen toiletten. Hier niet het is een grote ruimte met alleen voorin en achterin een paar toiletten. Dus opde plaats van die toiletten kunnen ze toch weer een stuk of 15 stoelen kwijt.

Ik heb een speciaal voor gebruik in vliegtuigen ontwikkelde koptelefoon met noise canceling, die mag je bij hun dus niet dragen tijdens het opstijgen, gewone normale oordopjes echter wel ????

Als je het koud krijgt en een dekentje wilt moet je die kopen net als een headsetje, een kussentje is er helemaal niet. Maar wat werkelijk helemaal te gek voor woorden was is, dat toen ik onder het ook al matige eten het leeslampje aan wilde doen, dit omdat mijn nachtzicht wel eens beter is geweest, en ik nergens een knopje kon vinden en het daarom maar aan de stewardess vroeg hoe ik het licht aan kon schakelen, zij mij vertelde dat alleen zij dat lampje aan konden schakelen vanuit een centrale ruimte. Dus de dame loopt het pad door pakt een telefoon en belt ergens heen en het lampje gaat aan. Dus Alie en ik hadden als enige in het vliegtuig de lampjes aan tijdens het eten . Dus na het eten maar weer vragen of het ook weer uit mocht. Hadden ze het net uit gedaan, vraagt de buurman van Alie aan de dame, kunt u het licht voor mij aandoen ik wil een boek lezen. Moest ze weer lopen, ongelooflijk toch?

Maar Johan Cruijf zij het al aan ieder nadeel zit een voordeel.

En dat voordeel is er inderdaad ook. Eindelijk hebben we weer eens jonge stewardessen, die zijn een stuk goedkoper denk ik dan die inmiddels vaak oude knarren bij de meeste gerenommeerde maatschappijen. Wat we daar aan hebben? Helemaal niets. Want een goede kennis van ons zegt het altijd al, die meiden hebben al een opa hoor.

Conclusie moet wel zijn en het spreekwoord zegt het ook al, goedkoop is duurkoop. En we voegen AirTransat toe aan de lijst met niet meer te boeken vliegmaatschappijen.


Maar ondanks dit ellenlange en verder nutteloze verhaal hebben we een goede en veilig verlopen vlucht gehad.

Na een voor ons vreemde en onverwacht makkelijke douanecontrole, de shuttlebus naar ons hotel gezocht en ook nog gevonden. Na het inchecken in ons hotel lekker wezen eten bij de Arizona Grill Lounge.

Nu nog even dit verhaal afmaken, uploaden en dan naar bed want morgenmiddag om 13:00 uur kunnen we dan eindelijk ons rijdend hotel voor de komende 24 dagen ophalen.

Benieuwd wie er na dit lange verhaal het allemaal voor gezien houden.


Tot morgen, als we internet hebben tenminste.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!